W Holandii pracodawcy i pracownicy muszą stosować się do określonych reguł, aby praca odbywała się w miarę możliwości w sposób zapewniający bezpieczeństwo i ochronę zdrowia. Reguły te zostały opisane w holenderskiej Ustawie o warunkach pracy. Niektóre z tematów, które zostały poruszone w ustawie to: co robić, gdy pracujesz z użyciem substancji niebezpiecznych, jak radzić sobie z ciężką pracą fizyczną, jakich środków ochronnych używać w określonych sytuacjach roboczych oraz jak dobrze zorganizować stanowisko pracy. Wspólnie z pracodawcą przeanalizujesz, jak odpowiednio stosować się do zasad.

Tak. Zawsze musisz pracować w sposób zapewniający bezpieczeństwo i ochronę zdrowia. Twój pracodawca musi zapewnić ci odpowiednie środki oraz bezpieczne i higieniczne środowisko pracy. Tylko wówczas będziesz mógł prawidłowo wykonywać pracę. Jeśli uważasz, że Twoja praca nie jest bezpieczna, porozmawiaj o tym z przełożonym. Po rozmowie nadal masz pytania? W organizacji możesz też porozmawiać z członkami rady pracowniczej lub zakładowym specjalistą ds. prewencji. Jeżeli po tych rozmowach bezpieczeństwo miejsca pracy nie ulegnie poprawie, możesz to zgłosić do specjalnego organu. Jest nim 'Nederlandse Arbeidsinspectie'. Kontroluje ona, czy firmy przestrzegają prawa. Aby przekazać zgłoszenie, możesz skontaktować się z Inspekcją telefonicznie pod numerem 0800 – 5151 lub przekazać informację online.

Twój pracodawca sporządził wykaz ryzyka występującego w twoim miejscu pracy. Jest to tzw. inwentaryzacja i ocena ryzyka. Wymaga tego ustawa. Pracownik ma prawo do wględu w ten dokument. Przeciwko tym zagrożeniom muszą być podjęte środki, abyś mógł pracować w sposób zapewniający bezpieczeństwo i ochronę zdrowia. Przykładem są wyczerpujące instrukcje dotyczące obsługi maszyn w miejscu pracy lub środki ostrożności, jakie należy podejmować podczas pracy z substancjami niebezpiecznymi. Zapytaj przełożonego, jakie zagrożenia zostały stwierdzone oraz jak sobie z nimi radzić. 

Przede wszystkim twój pracodawca ma obowiązek przekazać ci informacje i objaśnienia dotyczące zasad bhp. Czegoś nie rozumiesz lub masz niekompletne informacje? Porozmawiaj z przełożonym lub specjalistą ds. prewencji o środkach, jakie możesz podjąć, aby zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki pracy. Może to być na przykład odpowiednie stosowanie środków ochronnych. Pamiętaj też o przestrzeganiu zakładowych zasad bezpieczeństwa. Pozwolą ci one zachować zdrowie i bezpieczeństwo. 

Twój pracodawca ma obowiązek odpowiednio zorganizować pracę. Praca nie może mieć negatywnego wpływu na twoje zdrowie i bezpieczeństwo. Ma on obowiązek poinformować cię o ryzyku w miejscu pracy. Dowiedz się w firmie, jakie środki zostały podjęte. Twój pracodawca zatrudnia ponad 25 osób? Zatem ma obowiązek zatrudnić odpowiedniego specjalistę ds. prewencji. Zapytaj przełożonego, kto jest takim specjalistą w twojej firmie. Jeżeli w firmie działa rada pracownicza, również tam możesz kierować pytania na temat zdrowia i bezpieczeństwa w miejscu pracy.

W Ustawie o czasie pracy zawarto wszystkie zasady dotyczące czasu pracy i przerw. Wszyscy pracownicy i pracodawcy w Holandii muszą się do nich stosować. W niektórych przypadkach sektor ustanawia dodatkowe zasady. Zostają one wówczas ujęte w umowie sporządzonej wspólnie przez pracodawców i pracowników. Umowa ta nazywana jest układem zbiorowym pracy (CAO). Dopytaj swojego pracodawcy, jakie zasady obowiązują w jego firmie.

W Ustawie o czasie pracy zawarto wszystkie zasady dotyczące czasu pracy. Na podstawie ustawy firmy dokonują własnych uzgodnień, które zostały zawarte w twojej umowie. Dokładnie sprawdź, czy uzgodniłeś w umowie dodatkowe godziny pracy. Co do zasady nie możesz pracować dłużej niż 12 godzin pod rząd. Ponadto tygodniowy czas pracy nie może przekroczyć 60 godzin. Dodatkowe godziny nie mogą się jednak zdarzać w każdym tygodniu. Zawsze dokładnie omów z przełożonym kwestię pracy po godzinach.

Masz prawo do co najmniej 30 minut przerwy po przepracowaniu ponad 5,5 godziny. Możesz też podzielić tę przerwę na dwa kwadranse. W twoim CAO (porozumieniu między pracodawcami a pracownikami w danej branży) mogą znajdować się odmienne zasady, np. dotyczące płatności wynagrodzenia za czas przerwy. Pracujesz ponad 10 godzin dziennie? Przysługuje ci więc 45 minut przerwy. Możesz podzielić ją na kilka przerw trwających co najmniej kwadrans. Więcej zasad dotyczących przerw znajdziesz w Ustawie o czasie pracy.

Niekiedy obowiązują surowsze zasady dotyczące czasu pracy i odpoczynku. Na przykład w odniesieniu do nocnych zmian lub pracy podczas ciąży. Wówczas w twojej firmie mogą zostać zawarte ustalenia, np. dotyczące dodatkowych przerw. To zależy od firmy. Zapytaj specjalisty ds. prewencji lub swojego przełożonego, jakie zasady cię obowiązują.

Możesz pracować przez nie więcej niż 5 nocnych zmian na dwa tygodnie i nie więcej niż 22 rocznie. Zmiana nocna nie może trwać dłużej niż 10 godzin. Jeśli prace tego wymagają, można ją wydłużyć do 12 godzin. Obowiązują też specjalne zasady dotyczące odpoczynku po zmianie nocnej. Zapoznaj się z zasadami dotyczącymi pracy na zmianie nocnej.

Tak, możesz poprosić przełożonego o zgodę na pracę przez ponad 8 godzin. Ustawa o czasie pracy przewiduje jednak różne zasady, które mają cię chronić i zapewniać ci bezpieczne i higieniczne warunki pracy. Dowiedz się, czy w danej sytuacji możesz pracować więcej lub dłużej.

To, czy twój pracodawca ma obowiązek wynagradzania dodatkowych godzin, zależy od CAO (branżowego porozumienia między pracodawcami a pracownikami). Jeśli sam zdecydujesz o pracy w nadgodzinach, pracodawca nie ma obowiązku wypłacać za nie wynagrodzenia.

Musisz mieć możliwość wykonywania pracy w prawidłowej pozycji. Tak nie jest? Porozmawiaj o tym z przełożonym. Wiele pozycji jest niezdrowych, np. długotrwałe schylanie się, praca z rękami w górze lub na kolanach. Może to prowadzić do zmęczenia lub nadmiernego obciążenia określonych części ciała. Skutkiem mogą być dolegliwości bólowe, np. szyi, ramion czy pleców. Porozmawiaj z przełożonym, co robić, gdy przez dłuższy czas musisz się schylać, stać lub siedzieć. Również w tym zakresie obowiązują pewne zasady.

Praca z użyciem substancji niebezpiecznych może prowadzić do choroby. Często są to substancje, których nie widać lub nie czuć. Albo co do których nie spodziewałbyś się, że są szkodliwe. Zapytaj przełożonego, jakie działania podejmuje w celu ochrony ciebie i innych pracowników. Przykładem może być zastosowanie ekstraktora lub środków ochronnych. Środki te należy użytkować we właściwy sposób. Pracodawca ma odpowiedzialność  wytłumaczenia tych podstaw. Obowiązek ten spoczywa na tobie.

Zadbaj o odpowiednie przygotowanie do pracy na wysokosci. W ten sposób zmniejszysz ryzyko upadku. Jednakze istnieje wiecej zagrozen, np. spadajace z wysokosci przedmioty. Czy znasz zasady? Zapytaj o nie przelozonego. Ma on obowiazek podjac dzialania, jesli pracujesz na wysokosci i ponosisz ryzyko upadku. Sprawdz aktualne informacje na stronie Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego i Srodowiska (RIVM).

Jeśli odczuwasz dolegliwości lub praca jest dla ciebie za ciężka, musisz mieć możliwość rozmowy z przełożonym. Możesz też zgłosić to zakładowemu ekspertowi, czyli specjaliście ds. prewencji. Ponadto pracodawca musi przekazać ci narzędzia ułatwiające fizyczną pracę.

Tak, możesz zapytać przełożonego, czy możesz wykonywać różne prace. Ważne jest, aby w miarę możliwości ograniczać monotonną pracę w jednostajnym tempie.  

W pracy możesz odnieść obrażenia wskutek wypadku. Każdy pracodawca ma obowiązek zapobiegać wypadkom i niebezpiecznym sytuacjom w miejscu pracy. W razie poważnego wypadku twój przełożony musi wezwać pogotowie, straż pożarną lub policję. Pracodawca ma obowiązek niezwłocznie zgłosić wypadek do 'Nederlandse Arbeidsinspectie'. Tak stanowi Ustawa o warunkach pracy.

Stosowanie odpowiednich środków jest ważne dla zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków pracy. Porozmawiaj z przełożonym, jakie środki ochronne powinieneś stosować. Możecie wspólnie zdecydować, które z nich są konieczne. Twój pracodawca ma obowiązek wydać i opłacić te środki. Chronią one np. głowę, oczy, uszy, ręce, nogi lub płuca. Zmniejszają ryzyko (trwałego) urazu lub choroby. Masz obowiązek prawidłowo użytkować i konserwować środki ochrony osobistej. Pracodawca ma odpowiedzialność wytłumaczenia jak to robić.

Pracujesz np. w szklarni lub przez cały dzień w słońcu? Ustawa nie przewiduje sztywnych reguł w tym zakresie. Stanowi natomiast, że temperatura w miejscu pracy nie może mieć negatywnego wpływu na twoje zdrowie. Pracodawca musi dołożyć starań, aby zapobiegać wystąpieniu u ciebie problemów zdrowotnych. Dlatego ważne są konsultacje między pracownikiem a pracodawcą. Wykluczenie pracy w wysokiej temperaturze nie jest możliwe? Zapytaj przełożonego, jakie środki w związku z tym podejmuje. Możesz na przykład przeplatać tę pracę z pracą w chłodniejszym miejscu. Pamiętaj, aby mieć do dyspozycji wystarczającą ilość chłodnych napojów. Informacje na temat pracy w upale znajdziesz na stronie internetowej związku zawodowego FNV (w wielu językach). Klikając symbol kuli ziemskiej w prawym górnym rogu strony, znajdziesz dostępne języki.

Tak, może to zrobić w porozumieniu z pracownikami. Ma on bowiem obowiązek brać pod uwagę skrajnie wysokie temperatury. Twój przełożony może na przykład wprowadzić letni grafik z innymi godzinami pracy. Wolisz pracować w normalnych godzinach? Twój przełożony nie może wymagać od ciebie pracy według specjalnego grafiku. Więcej informacji na temat pracy w upale znajdziesz w Arboportaal oraz w wielu językach na stronie FNV. Klikając symbol kuli ziemskiej w prawym górnym rogu strony, znajdziesz dostępne języki.

Tak, jest taka możliwość. Gdy jest bardzo gorąco, twój pracodawca może udzielić ci dodatkowych przerw lub skrócić czas pracy. Ponadto może ograniczyć wykonywanie prac obciążających fizycznie przez pracownika. Sam również możesz podjąć działania. Zadbaj np. o przewiewną i suchą odzież. Pij dużo napojów bezalkoholowych. Więcej informacji na temat pracy w upale znajdziesz w Arboportaal oraz w wielu językach na stronie FNV. Klikając symbol kuli ziemskiej w prawym górnym rogu strony, znajdziesz dostępne języki.

Tak, to możliwe. Wysokie temperatury zewnętrzne i upał w miejscu pracy są wyjątkowo uciążliwe. Długo utrzymujące się wysokie temperatury mogą powodować zmęczenie, kłopoty z koncentracją, zawroty i bóle głowy. Pamiętaj, aby nosić przewiewną odzież i dużo pić. Możesz też porozmawiać z pracodawcą, czy istnieje możliwość pracy w chłodniejszym miejscu. Więcej informacji na temat pracy w upale znajdziesz w Arboportaal oraz w wielu językach na stronie FNV. Klikając symbol kuli ziemskiej w prawym górnym rogu strony, znajdziesz dostępne języki.

Twój pracodawca ma obowiązek podjąć środki dotyczące pracy w niskich temperaturach. Może to być osłonięcie miejsca pracy od zimna, wiatru lub deszczu. Przełożony musi też zapewnić ci ciepłe napoje lub izolujące narzędzia. Przerwy spędzaj w ciepłym miejscu. Dzięki temu praca w zimnie będzie bardziej znośna. Informacje na temat pracy w zimnie znajdziesz na stronie internetowej związku zawodowego FNV (w wielu językach). Klikając symbol kuli ziemskiej w prawym górnym rogu strony, znajdziesz dostępne języki.

Tak, jest to możliwe. Istnieje ryzyko odmrożenia skóry, zmniejszenia motoryki, odmrożenia palców, oczu lub nosa. Możesz też stracić przytomność. Praca w zimnym pomieszczeniu może prowadzić nawet do zatrzymania akcji serca. Tak dzieje się, gdy temperatura ciała spadnie poniżej 35 °C. Dlatego podejmuj odpowiednie środki, jeśli musisz pracować w zimnie, np. noś ciepłą odzież, pij ciepłe napoje i spędzaj przerwy w ogrzewanych pomieszczeniach. Więcej informacji na temat pracy w upale znajdziesz w Arboportaal oraz w wielu językach na stronie FNV. Klikając symbol kuli ziemskiej w prawym górnym rogu strony, znajdziesz dostępne języki.

Nękanie i agresywne zachowania w miejscu pracy mogą skutkować problemami psychicznymi lub obrażeniami ciała. Praca staje się mniej efektywna. Dlatego zawsze zgłaszaj takie sytuacje przełożonemu. W wielu firmach działa osoba, z którą w zaufaniu możesz porozmawiać o problemie i poszukać rozwiązania. Mowa o osobie zaufania. Więcej dowiesz się od członka rady pracowniczej lub specjalisty ds. prewencji.

Kłótnie w miejscu pracy się zdarzają. To nie jest dobry powód, by iść na zwolnienie lekarskie, zatem warto omówić problem i starać się go rozwiązać. Możesz porozmawiać o tym z zakładowym specjalistą ds. prewencji lub jednym z członków rady pracowniczej. W wielu firmach działa osoba specjalnie do tego wyznaczona: osoba zaufania. Potrafi ona ocenić sytuację z dystansu i pomóc w znalezieniu rozwiązania.

W trakcie ciąży masz prawo wykonywać lżejszą pracę. Również do sześciu miesięcy po porodzie powinnaś ograniczać ciężką pracę. To oznacza niewielkie obciążenie fizyczne organizmu. Przysługuje ci także więcej przerw. Jeśli pracujesz z substancjami niebezpiecznymi, musisz zachować szczególną ostrożność. Porozmawiaj z pracodawcą o tym, z jakimi substancjami możesz, a z jakimi nie możesz pracować.

Masz obowiazek poinformowac pracowdawce o tym, ze jestes w ciazy. Ciaze nalezy zglosic najpózniej trzy tygodnie przed planowanym urlopem z tytulu ciazy. Zalecamy jednak poinformowac przelozonego o ciazy juz wczesniej. Pozwoli mu to szybciej rozpoczac poszukiwania ewentualnego zastepcy. Poza tym powinnas zastanowic sie, czy konieczne jest dostosowanie twoich prac, aby nie zaszkodzily one dziecku. A to mozliwe dopiero wówczas, gdy powiesz pracodawcy o ciazy.

Tak. Kobiety w ciąży mają dodatkowe prawa, np. prawo do regularnej pracy. Oznacza to, że nie możesz zostać w dowolnej chwili wezwana do pracy. Przysługuje ci także więcej przerw. W okresie ciąży i 6 miesięcy po porodzie możesz pracować przez maksymalnie 10 godzin pod rząd. Nie możesz pracować nocami, chyba że w twojej pracy naprawdę nie ma innego wyjścia. Porozmawiaj o swoich prawach z przełożonym.

Wszystkie pytania na temat pracy w ciąży zadaj pracodawcy. Jeśli nie uda ci się porozumieć z pracodawcą, skontaktuj się ze specjalistą ds. prewencji, przedstawicielem rady pracowniczej lub osobą zaufania w swojej organizacji. Jeśli i to się nie powiedzie, możesz skontaktować się z ekspertem spoza organizacji. Może to być np. ekspert ds. warunków pracy zrzeszony w Arbodienst albo lekarz medycyny pracy.

Pracodawca nie ma prawa zwolnić ciężarnej. Nie może też zwolnić cię, ponieważ uważa, że planujesz ciążę. Przez pierwsze 6 tygodni po urlopie z tytułu porodu jesteś chroniona przed zwolnieniem. Zwolnienie w trakcie ciąży lub urlopu z tytułu porodu jest możliwe wyłącznie w szczególnych przypadkach.

Urodziło ci się dziecko? Zaraz po jego urodzeniu masz prawo do urlopu. Od 1 lipca 2020 r. Tobie także jako ojcu lub partnerowi przysługuje dodatkowy urlop z tytułu narodzin dziecka. Wynosi on maksymalnie 5 tygodni. Otrzymasz wtedy 70% wynagrodzenia. Porozmawiaj z przełożonym, jeśli przez jakiś czas chcesz pracować mniej, aby zająć się dzieckiem.

Jeśli jesteś zatrudniona w swoim zakładzie pracy, masz prawo do 16 tygodni urlopu z tytułu ciąży. Możesz go pobrać 4 do 6 tygodni przed terminem porodu. W trakcie urlopu z tytułu ciąży będziesz otrzymywać wynagrodzenie przez 16 tygodni. Jeśli chcesz mieć wolne dłużej, możesz wykorzystać dni urlopu lub zapytać pracodawcę, czy możliwy jest urlop bezpłatny. To oznacza, że nie będziesz otrzymywać wynagrodzenia w okresie urlopu.

Przez 9 miesięcy po porodzie masz prawo w spokoju i odosobnieniu karmić dziecko piersią lub odciągać mleko. Pracodawca ma obowiązek zapewnić ci do tego celu czyste i zamykane od środka pomieszczenie. Możesz karmić dziecko tak długo i tak często, jak potrzebujesz, jednak nie dłużej niż przez jedną czwartą czasu pracy. Ponadto do 6 miesięcy po porodzie musisz w miarę możliwości ograniczać ciężką pracę fizyczną, a karmiąc piersią, nie możesz pracować z niektórymi substancjami. Zapytaj pracodawcę, których substancji to dotyczy.

Jeśli masz gorączkę, nie możesz przychodzić do pracy. Zgłoś to telefonicznie jak najszybciej swojemu przełożonemu. Jeśli go nie ma, skontaktuj się z jego zastępcą.

Nikt nie odbiera? Zostaw wiadomość na poczcie głosowej bądź wyślij wiadomość, jeśli nie możesz nagrać się poczcie głosowej. Twój pracodawca będzie mógł zorganizować zastępstwo.

Zakres obowiązków pracodawcy zależy od tego, jak poważne jest zachorowanie. Czy to tylko kilka dni czy może długotrwała choroba? Jeśli to zaledwie kilkudniowe przeziębienie, pracodawca nie ma obowiązku zgłaszać go do Arbodienst ani do lekarza medycyny pracy. Są to specjaliści, którzy zapewniają pracodawcy doradztwo w zakresie chorób w miejscu pracy i bezpieczeństwa pracy. Jeśli twoja choroba trwa dłużej niż tydzień, pracodawca zgłasza ją do Arbodienst lub lekarza medycyny pracy. Dzięki temu otrzymasz wsparcie w trakcie choroby oraz pomoc w powrocie do zdrowia. Lekarz medycyny pracy ocenia twoją sytuację i stwierdza, czy możesz np. wykonywać pracę zastępczą oraz w jakim terminie powinieneś wrócić do pracy.

Jeśli choroba jest długotrwała, pracodawca zgłasza ją do Arbodienst lub lekarza medycyny pracy. Są to specjaliści, którzy zapewniają pracodawcy doradztwo w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa w miejscu pracy. Arbodienst lub lekarz medycyny pracy skontaktuje się z tobą w celu rozmowy na temat dalszego przebiegu choroby oraz twojej niezdolności do pracy. Wspólnie z pracodawcą sporządzicie potem dalszy plan działania. Jego treść zależeć będzie od sytuacji.

W tym zakresie obowiązują zasady. Powinieneś w miarę możliwości chodzić do lekarza lub dentysty w czasie wolnym. Nie dostaniesz zatem automatycznie wolnego na ten cel. Nie możesz zaplanować wizyty poza czasem pracy? Zatem przysługuje ci tak zwany krótki urlop. Zawsze ustalaj go z przełożonym.

Nie, zgodnie z prawem nie musisz tego robić. Pracodawca nie ma prawa o to pytać. Nie może też pytać o to, na co chorujesz. Może natomiast zapytać, kiedy zamierzasz wrócić do pracy. Jeśli choroba trwa dłużej niż tydzień, pracodawca zgłasza ją do lekarza medycyny pracy. Lekarz ten stawia diagnozę, ocenia czas trwania choroby oraz stwierdza, czy możesz wykonywać pracę zastępczą. Wspólnie z tobą i pracodawcą sporządza plan powrotu do zdrowia i określa sposób powrotu do pracy. Twój przełożony oczekuje, że dołożysz wszelkich starań, aby jak najszybciej wrócić do zdrowia. To także w twoim interesie. 

Tak, to możliwe. W tym zakresie pracodawca współpracuje z lekarzem medycyny pracy. Ocenia on, czy jesteś chory oraz czy jesteś w stanie wykonywać pracę zastępczą. Szacuje również czas trwania choroby (zwolnienia chorobowego). Oczywiście opinia twojego lekarza rodzinnego jest ważna. Jednak to lekarz medycyny pracy określa, czy jesteś zdolny do pracy. W przypadku zachorowania zawsze przekazuj przełożonemu swój adres pobytu na potrzeby kontroli podczas choroby.

Tak. Po pierwszym tygodniu od zgłoszenia choroby pracodawca powiadamia lekarza medycyny pracy. Lekarz ten uczestniczy w procesie wsparcia podczas choroby, stawiając diagnozę, oceniając czas trwania niezdolności do pracy oraz możliwość wykonywania prac zastępczych. Wspólnie z tobą i pracodawcą sporządza też plan powrotu do pracy po chorobie.