W wielu krajach w Europie Wschodniej występują epidemie odry. Również w Niderlandach coraz więcej osób choruje na odrę. W tym dokumencie można znaleźć więcej informacji na temat odry. Możesz również przeczytać, co możesz zrobić, aby chronić siebie i innych przed odrą.   

Dzieci w Niderlandach mogą zostać zaszczepione bezpłatnie w ramach krajowego programu szczepień. Więcej informacji można znaleźć na stronie: https://rijksvaccinatieprogramma.nl/en. 

Informacje na temat szczepień dzieci, które zostały podane przystępnym językiem, można znaleźć na stronie https://rijksvaccinatieprogramma.nl/en/steffie (dostępne w języku niderlandzkim, angielskim, arabskim, polskim, tureckim i ukraińskim).  

Jeżeli potrzebna jest nagła pomoc, można również udać się na oddział intensywnej opieki w szpitalu.

Jeżeli uważa Pan/Pani, że doszło do jakiegoś złamania lub stłuczenia, można również pójść do lekarza domowego.

Jeżeli gabinet lekarza domowego jest zamknięty, lekarz domowy skieruje Pana/Panią do placówki lekarza dyżurującego poza godzinami pracy. Zadzwon najpierw, a uslyszysz czy ty czy konieczna jest wizyta osobista. Może się również okazać, że lepszym rozwiązaniem będzie umówienie wizyty ze swoim lekarzem domowym w normalnych godzinach pracy. Można również uzyskać poradę w oddziale intensywnej opieki szpitala.

Jeżeli podczas pobytu w Holandii udaje się Pan/Pani do kraju ojczystego, potrzebna jest europejska karta ubezpieczenia zdrowotnego. W języku angielskim nazywa się ona EHIC (European Health Insurance Card). Jest ona potrzebna, jeżeli konieczne jest zgłoszenie się do lekarza lub szpitala poza Holandią. Wniosek o kartę należy złożyć oddzielnie u ubezpieczyciela opieki zdrowotnej lub jest dostepny w formie cyfrowej.

Różnice kulturowe

• Możesz odnieść wrażenie, że lekarze pierwszego kontaktu są otwarci i bezpośredni: bezpośredniość to cecha kulturowa Holendrów, do której z czasem można się przyzwyczaić. Sugerujemy przygotowywać się do każdej wizyty lekarskiej, spisując swoje pytania i obawy.
• Holendrzy są liberalni, jeśli chodzi o nagość. Nie zawsze będziesz mieć możliwość rozebrania się za parawanem albo nie zawsze otrzymasz coś do przykrycia podczas badania. Jeśli jest to dla Ciebie dyskomfort, na przykład z uwagi na Twoją kulturę albo religię, możesz powiedzieć lekarzowi o swoich obawach i potrzebach. Kobiety (i mężczyźni) mogą zawsze przyjść z osobą towarzyszącą na wizytę lekarską.

Ogólna zasada: nie bój się prosić o informacje albo świadczenia, których potrzebujesz albo z którymi czujesz się komfortowo.

Więcej informacji (w języku angielskim/niderlandzkim/polskim/rumuńskim): Informacje na temat holenderskiej służby zdrowia

Ciąża i poród

• W Holandii ciąża i poród są traktowane jako naturalne wydarzenia. Nadzorują je położone. W przypadku komplikacji wkraczają specjaliści. Popularny jest poród domowy, a leki przeciwbólowe nie są z reguły podawane. Zawsze możesz poprosić o środek przeciwbólowy i urodzić w szpitalu. Położone to personel medyczny, który odbył czteroletnią edukację.

Badania okresowe

• Rocznego badania okresowego nie zalecają w Holandii lekarze pierwszego kontaktu.
• Jeśli masz pytania dotyczące Twojego zdrowia, ale nie masz żadnych objawów albo nie występuje u Ciebie zwiększone ryzyko choroby, zgłoś się do swojego lekarza pierwszego kontaktu.
• Państwo również oferuje wiele badań jako część okresowych badań ludności. Są to badania pomagające zdiagnozować raka piersi, raka jelita grubego oraz różne badania kobiet w ciąży i noworodków.
• Więcej informacji (wyłącznie w języku angielskim/niderlandzkim):
  • Badania okresowe w Holandii
  • Programy badań okresowych ludności (w języku angielskim i niderlandzkim)

Antybiotyki

• W porównaniu z innymi krajami w Holandii lekarze mniej chętnie przepisują antybiotyki i inne leki. Większość leków nie jest dostępna w aptece bez recepty i wymaga zalecenia od lekarza pierwszego kontaktu po osobistej konsultacji, po której być może otrzymasz diagnozę, ale nie zostaną przepisane żadne leki. Jeśli objawy nie ustąpią, zgłoś się do lekarza ponownie. Lekarz może również zalecić przyjmowanie leków przeciwbólowych takich jak paracetamol, aby zmniejszyć ból czy dyskomfort.
• Lekarze niechętnie przepisują leki z uwagi na ich możliwe skutki uboczne. Metoda wyczekiwania często jest odpowiednia dla mniej groźnych schorzeń, takich jak ból gardła czy zwykłe przeziębienie.
• Być może odniesiesz wrażenie, że w Holandii antybiotyki przepisywane są rzadziej. Są to leki stosowane w leczeniu infekcji bakteryjnych. Jednak nie działają na wszystkie infekcje. Zabijają też dobre bakterie, na przykład bakterie jelitowe, które pomagają nam w trawieniu pokarmów.
• Twój lekarz pierwszego kontaktu uważnie rozważy za i przeciw antybiotyków w każdej sytuacji medycznej. Porozmawiaj ze swoim lekarzem pierwszego kontaktu, jeśli nie odpowiada Ci niewypisania recepty.
• Więcej informacji (wyłącznie w języku angielskim/niderlandzkim):
  • Dlaczego lekarze rzadziej przepisują leki?

W przypadku nagłej sytuacji

• W przypadku zagrożenia życia dzwoń pod numer 112. Jest on czynny całą dobę. Za jego pośrednictwem skontaktujesz się ze wszystkimi służbami pomocy: karetką pogotowia, policją i strażą pożarną. W nagłej sytuacji medycznej otrzymasz również instrukcje, co robić do czasu przyjazdu karetki.
• W przypadku pozostałych nagłych sytuacji kontaktuj się ze swoim lekarzem pierwszego kontaktu. Lekarz pierwszego kontaktu wezwie karetkę, jeśli będzie to konieczne. Jeżeli chcesz zgłosić nagłą sytuacją poza godzinami pracy, zadzwoń do punktu dyżurujących lekarzy pierwszego kontaktu („huisartsenpost”). Numer telefonu najczęściej jest zamieszczony na stronie lekarzy pierwszego kontaktu w zakładce świadczeń poza godzinami pracy. Lekarze przeprowadzą wywiad przez telefon i albo wezwą Cię na wizytę weekendową, wyślą lekarza pierwszego kontaktu na wizytę domową albo zasugerują leczenie domowe i kontakt ze swoim lekarzem pierwszego kontaktu w godzinach pracy w celu umówienia wizyty.
• Apteki również dyżurują poza godzinami pracy.
• Jeśli Ty albo ktoś kogo znasz doświadcza kryzysu zdrowia psychicznego, natychmiast skontaktuj się z lekarzem pierwszego kontaktu (GP) albo punktem dyżurujących lekarzy pierwszego kontaktu (huisartsenpost). Jeśli sytuacja kryzysowa dotyczy kogoś, kto cierpi na myśli samobójcze, możesz również zadzwonić pod numer anonimowej linii pomocy 0800-0113 albo 113.
• Więcej informacji (wyłącznie w języku angielskim/niderlandzkim):
  • W przypadku nagłych sytuacji

Lekarz pierwszego kontaktu

• W Holandii, nawet jeśli wolał(a)byś skonsultować się ze specjalistą, w pierwszej kolejności musisz udać się do lekarza pierwszego kontaktu (tzw. general practitioner, GP), nazywanego w języku niderlandzkim „huisarts”. Lekarz pierwszego kontaktu zbada Twoje objawy i w razie potrzeby skieruje do specjalisty.
• Lekarz pierwszego kontaktu jest specjalistą w zakresie opieki zdrowotnej. Po ukończeniu ogólnych sześcioletnich studiów medycznych lekarze pierwszego kontaktu odbywają trzyletni specjalistyczny staż.
• W wielu systemach zdrowotnych funkcja lekarza pierwszego kontaktu nie jest znana. Oprócz tego, rola lekarzy pierwszego kontaktu w innych systemach opieki zdrowotnej może różnić się od głównej roli, jaką lekarz pierwszego kontaktu odgrywa w holenderskim systemie opieki zdrowotnej. 
• Lekarz pierwszego kontaktu odpowie na większość Twoich pytań z zakresu zdrowia ogólnego, a także wykona niewielkie zabiegi chirurgiczne i przeprowadzi standardowe badania.
• Lekarz pierwszego kontaktu koordynuje świadczenie opieki zdrowotnej, której potrzebujesz i aktualizuje Twoją kartę oraz chroni jej prywatność.
• Porozmawiaj ze swoim lekarzem pierwszego kontaktu na temat informacji i świadczeń, których potrzebujesz.
• Więcej informacji (wyłącznie w języku angielskim/niderlandzkim):
  • Czego mogę oczekiwać od huisarts.
  • Z jakimi problemami mogę zwrócić się do mojego lekarza pierwszego kontaktu?
  • Jak mogę zadać pytania mojemu lekarzowi pierwszego kontaktu albo umówić się na wizytę?
  • Jak przebiega wizyta u lekarza pierwszego kontaktu?

Jeżeli ma Pan/Pani uczucie smutku, napięcia, samotności lub zmęczenia, również w takich przypadkach można uzyskać pomoc w Holandii, na przykład od specjalisty. Psycholog lub psychiatra może zapewnić specjalistyczną pomoc. Do tego potrzebne jest skierowanie od lekarza domowego. Należy więc porozmawiać z lekarzem domowym na temat możliwej pomocy, jaką można uzyskać w przypadku takich dolegliwości w trakcie pobytu w Holandii.

W Holandii opieka lekarzy domowych podlega całkowicie zwrotowi. Jeżeli ma Pan/Pani ubezpieczenie zdrowotne w Holandii, ubezpieczyciel opieki zdrowotnej otrzyma fakturę bezpośrednio od lekarza domowego, a więc koszt ten nie obejmuje obowiązkowego udziału własnego. Jeżeli lekarz domowy musi przeprowadzić dodatkowe badanie, jak np. badanie krwi w celu oceny, jaka pomoc jest potrzebna, będzie musiał(a) Pan/Pani zapłacić za te badania w ramach obowiązkowego udziału własnego. Podobnie w przypadku lekarstw przepisanych przez lekarza domowego.

W takiej sytuacji najlepiej zgłosić się do lekarza domowego, stomatologa lub fizjoterapeuty, którzy mogą rozwiązać większość problemów ze zdrowiem. W Holandii nazywa się to podstawową opieką zdrowotną. Lekarz domowy może również skierować Pana/Panią do specjalisty. Na takie leczenie specjalistyczne potrzebne jest skierowanie od lekarza domowego, aby uzyskać na przykład pomoc specjalisty w szpitalu. Lekarz domowy daje jedynie skierowanie, gdy jest to konieczne ze względów medycznych.

W Holandii nie ma obowiązku zapisania się do lekarza domowego. Jeżeli potrzebny jest lekarz, można umówić się na wizytę z miejscowym lekarzem domowym i wtedy się zapisać. Jeżeli nie uda się znaleźć nowego lekarza domowego, należy skontaktować się ze swoim ubezpieczycielem opieki zdrowotnej. Ubezpieczyciel pomoże Panu/Pani znaleźć nowego lekarza domowego i być może czas oczekiwania na wizytę będzie krótszy.

W Holandii w przypadkach pomocy wymagającej szybkiego działania należy dzwonić na numer 112. Należy dzwonić również na numer 112, aby wezwać karetkę. Połączenie telefoniczne zostanie nawiązane z centralą pogotowia ratunkowego w danym regionie. Dyspozytor medyczny zada pytania, aby ocenić sytuację, i zadecyduje, czy wysłać karetkę.

Jeżeli przebywa Pan/Pani czasowo za granicą, ale mieszka w Holandii, zachowuje Pan/Pani prawo do zasiłku chorobowego. Przepisy socjalne w Holandii mają zastosowanie również do Pana/Pani, niezależnie od tego, do jakiego kraju się Pan/Pani udaje. W przypadku pobytu za granicą należy przestrzegać uzgodnień dotyczących na przykład kontroli medycznych i ścieżki reintegracji zawodowej. Zajmuje się tym w Holandii urząd pracy (UWV). Jeżeli udaje się Pan/Pani za granicą, by tam mieszkać, przebywać lub spędzić urlop, zawsze należy to zgłosić w UWV 2 tygodnie przed wyjazdem.

Jeżeli wraca Pan/Pani do kraju ojczystego lub chce zamieszkać w innym kraju Unii Europejskiej, wciąż można otrzymywać zasiłek chorobowy, jeżeli Holandia ma umowę z krajem docelowym. Dotyczy to wszystkich krajów UE, a nawet niektórych krajów poza UE. Jeżeli udaje się Pan/Pani za granicę, by tam mieszkać, przebywać lub spędzić urlop, należy to zawsze zgłosić w urzędzie pracy (UWV) 2 tygodnie przed wyjazdem. UWV oceni wówczas, czy może Pan/Pani pobierać zasiłek. W przypadku pobytu za granicą należy przestrzegać uzgodnień dotyczących na przykład kontroli medycznych i ścieżki reintegracji zawodowej. UWV może również zwrócić się do instytucji odpowiedzialnej za zasiłki w Pana/Pani kraju zamieszkania o przeprowadzenie badania medycznego. Jeżeli się Pan/Pani na nim nie pojawi, może to wpłynąć na otrzymywanie zasiłku.

To zależy od klauzuli o tymczasowym charakterze zatrudnienia. Klauzula o tymczasowym charakterze zatrudnienia to postanowienie w umowie o pracę tymczasową, które zapewnia, że ta umowa między pracownikiem tymczasowym a agencją pracy tymczasowej rozwiązuje się wraz z końcem zlecenia. Jesteś pracownikiem tymczasowym i twoja umowa zawiera klauzulę o tymczasowym charakterze zatrudnienia? Wówczas twoja umowa przestanie obowiązywać, kiedy zakład, w którym pracujesz (pracodawca-użytkownik) poinformuje o zakończeniu pracy. Wówczas po 1 albo 2 dni karencji masz prawo do świadczenia chorobowego.

Jeśli obowiązuje cię jeden z CAO dla sektora pracy tymczasowej, w trakcie twojej choroby nie można rozwiązać twojej umowy. Twoja umowa nadal obowiązuje w trakcie choroby: po 1 albo 2 dniach karencji masz wówczas prawo do wypłaty wynagrodzenia w sposób ciągły przez agencję pracy tymczasowej. Jeśli chorujesz od dłuższego czasu i twoja umowa kończy się w trakcie choroby, po zakończeniu umowy może powstać prawo do świadczenia chorobowego. To, czy twoja umowa może zostać natychmiast rozwiązana zależy więc od tego, czy agencja pracy tymczasowej podlega pod CAO. Nie wiesz tego? Sprawdź najpierw swoją umowę albo zapytaj jedną z instytucji, w której możesz uzyskać pomoc, na przykład w SNCU albo punkcie porad prawnych.

 Jesteś pracownikiem tymczasowym i twoja umowa nie zawiera klauzuli o tymczasowym charakterze zatrudnienia? W takiej sytuacji w przypadku choroby od 2. dnia choroby masz prawo do ciągłości wypłaty wynagrodzenia. Jeśli chorujesz od dłuższego czasu i twoja umowa kończy się w trakcie choroby, po zakończeniu umowy może powstać prawo do świadczenia chorobowego.

Takie sytuacje podlegają różnym przepisom.

Umowa o pracę na wezwanie z umową przedwstępną

Jeśli posiada Pan/Pani umowę o pracę na wezwanie z umową przedwstępną, w praktyce w momencie przyjęcia zlecenia dochodzi do zawarcia umowy o pracę. Uzgodniony okres, w którym trzeba pracować, nazywa się okresem wezwania.

Co, jeśli zachorował(-a) Pan/Pani w okresie wezwania?

Pracodawca płaci co najmniej 70% wynagrodzenia przez uzgodniony okres świadczenia pracy. Jeśli jest ono niższe niż obowiązujące wynagrodzenie minimalne dla danego wieku, otrzyma Pan/Pani wynagrodzenie minimalne.

Co, jeśli po upływie okresu wezwania nadal jest Pan/Pani chory(-a)?

Po upływie wezwania kończy się również czasowa umowa o pracę. Pracodawca nie musi wówczas wypłacać już wynagrodzenia. Informuje on wówczas urząd pracy (UWV), że nadal Pan/Pani choruje. UWV oceni wówczas, czy ma Pan/Pani prawo do zasiłku chorobowego.

Co, jeśli zachorował(-a) Pan/Pani poza okresem wezwania?

Jeśli w momencie zachorowania nie miał(-a) Pan/Pani umowy o pracę, nie będzie Pan/Pani otrzymywać wynagrodzenia. Jeśli zachorował(-a) Pan/Pani w ciągu 4 tygodni od zakończenia ostatniej umowy o pracę, należy powiadomić o tym urząd pracy (UWV). UWV oceni wówczas, czy ma Pan/Pani prawo do zasiłku chorobowego.

Umowa na zero godzin

W przypadku umowy na zero godzin ma Pan/Pani obowiązek przychodzenia do pracy na wezwanie pracodawcy.

Co, jeśli zachorował(-a) Pan/Pani w okresie wezwania?

Pracodawca płaci co najmniej 70% wynagrodzenia przez okres wymaganego świadczenia pracy. Jeśli jest ono niższe niż obowiązujące wynagrodzenie minimalne dla danego wieku, otrzyma Pan/Pani wypłatę wynagrodzenia minimalnego.

Co, jeśli po upływie okresu wezwania nadal jest Pan/Pani chory(-a)?

   Twój okres dyspozycyjności dobiegł końca? Nie będziesz już otrzymywać wynagrodzenia. Również nie, jeśli nadal jesteś chory. Twoja umowa na zerową ilość godzin dobiega końca i nadal jesteś chory? Twój pracodawca poinformuje o tym UWV, tzn. instytucję odpowiedzialną za zasiłki w Niderlandach. UWV dokona oceny, czy masz prawo do zasiłku chorobowego.

Twój pracodawca podczas choroby nie wzywa Ciebie do pracy? Przepracowałeś u pracodawcy co najmniej 3 miesiące? Przypuszczalnie masz prawo do kontynuacji wypłaty za przeciętną ilość  przepracowanych godzin. Poproś pracodawcę o wypłatę wynagrodzenia za przeciętnie przepracowaną ilość godzin. Twój pracodawca nie chce się na to zgodzić? Skorzystaj z porady w związku zawodowym, u podmiotu świadczącego pomoc prawną lub prawnika w ‘juridisch loket’.

Możliwe jest również, że Twój pracodawca stwierdzi, że masz umowę na zawołanie, ale masz prawo do umowy na stałą liczbę godzin. Twój pracodawca może zatrudniać Cię jako pracownika na zawołanie maksymalnie do roku czasu. Jeśli pozostaniesz zatrudniony po upływie tego roku, wtedy masz prawo do stałej liczby godzin tygodniowo, miesięcznie lub rocznie, które średnio przepracowałeś w ciągu ostatnich 12 miesięcy. Twój pracodawca musi złożyć Ci tę ofertę w ciągu jednego miesiąca po upływie tego roku. Nie otrzymałeś tej oferty? Wówczas masz prawo do kontynuacji wypłaty wynagrodzenia na podstawie ilości godzin, które Twój pracodawca miał Ci do zaoferowania. 

Co, jeśli zachorował(-a) Pan/Pani poza okresem wezwania?

Zachorowałeś poza okresem dyspozycyjności? Nie będziesz otrzymywać wynagrodzenia. Twój pracodawca podczas choroby nie wzywa Ciebie do pracy? Przepracowałeś u pracodawcy co najmniej 3 miesiące? Przypuszczalnie masz prawo do kontynuacji wypłaty za przeciętną ilość przepracowanych godzin. Poproś pracodawcę o wypłatę wynagrodzenia za przeciętnie przepracowaną ilość godzin. Twój pracodawca nie chce się na to zgodzić? Skorzystaj z porady w związku zawodowym, u podmiotu świadczącego pomoc prawną lub prawnika w ‘juridisch loket’.

Możliwe jest również, że Twój pracodawca stwierdzi, że masz umowę na zawołanie, ale masz prawo do umowy na stałą liczbę godzin. Twój pracodawca może zatrudniać Cię jako pracownika na zawołanie maksymalnie do roku czasu. Jeśli pozostaniesz zatrudniony po upływie tego roku, wtedy masz prawo do stałej liczby godzin tygodniowo, miesięcznie lub rocznie, które średnio przepracowałeś w ciągu ostatnich 12 miesięcy. Twój pracodawca musi złożyć Ci tę ofertę w ciągu jednego miesiąca po upływie tego roku. Nie otrzymałeś tej oferty? Wówczas masz prawo do kontynuacji wypłaty wynagrodzenia na podstawie ilości godzin, które Twój pracodawca miał Ci do zaoferowania.

Dopóki masz umowę na zerową ilość godzin, nie możesz otrzymywać zasiłku chorobowego. Nadal jesteś chory, a Twoja umowa na zerową ilość godzin dobiega końca? Twój pracodawca poinformuje o tym UWV. UWV dokona oceny, czy masz prawo do zasiłku chorobowego.

Zachorowałeś w ciągu 4 tygodni od wygaśnięcia ostatniej umowy o pracę? Poinformuj o tym UWV. UWV dokona oceny, czy masz prawo do zasiłku chorobowego.

Zaświadczenie A1 oznacza, że pracodawca płaci za Pana/Panią składki socjalne w innym kraju UE. Jeśli ma Pan/Pani zaświadczenie A1, ma Pan/Pani ubezpieczenie społeczne w kraju wydania zaświadczenia A1. Od przepisów prawa w kraju wydania zaświadczenia A1 zależy, czy ma Pan/Pani prawo do ciągłości wypłaty wynagrodzenia w razie choroby lub zasiłku w razie choroby.

Jeżeli ma Pan/Pani umowę czasową i Pan/Pani zachorował(-a), pracodawca będzie wypłacał przez maksymalnie 2 lata 70% wynagrodzenia, przy czym w pierwszym roku choroby co najmniej wynagrodzenie minimalne.

Jeżeli umowa czasowa upływa w okresie ciągłości wypłaty wynagrodzenia, wówczas otrzymuje Pan/Pani zasiłek chorobowy od urzędu pracy (UWV) lub od pracodawcy. Zasiłek będzie Pan/Pani otrzymywać od dnia zakończenia umowy przez okres maksymalnie 2 lat licząc od pierwszego dnia choroby. Zależy to od okresu, przez jaki pracodawca zapewniał ciągłość wynagrodzenia.

Jeżeli jest Pan/Pani chory(-a) w Holandii dłużej niż rok, również w 2. roku choroby pracodawca wypłaca co najmniej 70% wynagrodzenia. Pracodawca nie musi wówczas wyrównywać wypłaty do wynagrodzenia minimalnego dla danego wieku. Jeżeli dochód (dochód rodziny) jest w takim przypadku niższy niż minimum socjalne, można złożyć wniosek o dopłatę w holenderskim urzędzie pracy (UWV).

Jeżeli otrzymuje Pan/Pani zasiłek chorobowy w Holandii, otrzymuje Pan/Pani wówczas najczęściej 70% stawki dziennej. Pod uwagę bierze się średnie dzienne wynagrodzenie w roku przed chorobą. Jeżeli całkowity Pana/Pani dochód (dochód rodziny) jest niższy niż minimum socjalne, można wówczas prawdopodobnie uzyskać dopłatę do zasiłku chorobowego. Wniosek o dopłatę można złożyć w UWV.

Jeśli zachorował(-a) Pan/Pani w trakcie pobytu w Holandii, w 1. roku choroby pracodawca płaci co najmniej 70% wynagrodzenia. Musi być to co najmniej oficjalne wynagrodzenie minimalne dla danej grupy wiekowej. Pracodawca może też wypłacać wyższe wynagrodzenie. Uzgodnienia w tej sprawie zawarte są w porozumieniu zbiorowym lub umowie o pracę.

Pracodawca wypłaca wynagrodzenie w razie choroby przez maksymalnie 2 lata. Po 2 latach choroby może przysługiwać prawo do zasiłku z powodu niezdolności do pracy (zasiłek WIA). Holenderski urząd pracy (UWV) ocenia, czy ma Pan/Pani do tego prawo. Jeżeli holenderski urząd pracy (UWV) uzna, że pracodawca i Pan/Pani nie podjęliście wystarczających wysiłków na rzecz reintegracji zawodowej, UWV może nałożyć sankcje. UWV może zobowiązać pracodawcę do przedłużenia ciągłości wypłaty wynagrodzenia o maksymalnie jeden dodatkowy rok. Jeżeli otrzymuje Pan/Pani zasiłek chorobowy, UWV może odzyskać kwotę wypłaconego zasiłku chorobowego od pracodawcy lub otrzyma Pan/Pani niższą kwotę.

Jeżeli jest Pan/Pani chory(-a) ponad 6 tygodni i wkrótce kończy się Pana/Pani umowa czasowa, pracodawca opracuje wraz z Panem/Panią raport z reintegracji. Pracodawca przekaże Pana/Pani jego kopię. Kopia zostanie również przesłana holenderskiemu urzędowi pracy (UWV), jeżeli wypłaca on zasiłek chorobowy. Na tej podstawie UWV oceni, czy pracodawca i Pan/Pani podjęliście odpowiednie działania w celu przywrócenia Pana/Pani do pracy.

Jeśli Pana/Pani umowa czasowa w Holandii kończy się w trakcie choroby, po zakończeniu umowy pracodawca nie będzie wypłacał wynagrodzenia. Zgłosi on Pana/Pani chorobę do holenderskiego urzędu pracy (UWV). W większości przypadków holenderski urząd pracy (UWV) wypłaci zasiłek chorobowy i ustali przy tym określone zobowiązania oraz ewentualne kontrole. Ta organizacja może również Panu/Pani pomóc w znalezieniu nowej pracy.

W Holandii obowiązują czasami dni karencji, zanim pracodawca zacznie wypłacać wynagrodzenie ciągłe. Są to najczęściej dwa dni. Pracodawca nie ma wówczas obowiązku wypłacania wynagrodzenia za te pierwsze dni choroby. Jest to dozwolone, jeżeli zapisano tak w umowie o pracę lub porozumieniu zbiorowym.

Dni karencji nie obowiązują przy każdym zgłoszeniu choroby. Jeśli zachorował(-a) Pan/Pani i jest chory(-a) ponownie w ciągu 4 tygodni, ciągłość wynagrodzenia zapewniona jest od 1. dnia choroby.

Jeżeli odstęp czasu między 2 okresami choroby jest krótszy niż 4 tygodnie, liczą się one wówczas jako 1 okres choroby.

Jeśli zachorował(-a) Pan/Pani w czasie pracy, pracodawca opłaca pensję przez maksymalnie 2 lata, a Pan/Pani otrzymuje wówczas co najmniej 70% ostatnio zarobionego wynagrodzenia. W 1. roku choroby jest to co najmniej pensja minimalna, bez względu na to, czy dotyczy to umowy na czas nieokreślony oraz umowy czasowej.

Jeżeli nie ma Pan/Pani ubezpieczenia w Holandii lub swoim kraju zamieszkania, ale potrzebna jest pilna pomoc medyczna, można udać się do lekarza domowego lub szpitala. Jeżeli lekarz uzna, że potrzebna jest pomoc medyczna i nie można jej odkładać, można uzyskać pomoc w Holandii.

Szpital zapyta się wówczas, czy może Pan/Pani zapłacić samodzielnie. Jeżeli nie ma Pan/Pani dochodu lub środków na pokrycie kosztów, szpital pomoże, jeżeli pomoc jest naprawdę konieczna. 

Aby uzyskać więcej informacji, przejdz na  stronę.

Jeżeli przyjeżdża Pan/Pani do Holandii, aby tu mieszkać i pracować , a pracodawca jest z Holandii, obowiązkowe jest posiadanie holenderskiego ubezpieczenia zdrowotnego. Czasami w uzyskaniu ubezpieczenia pomaga pracodawca lub agencja pośrednictwa pracy. Jeżeli zawiera Pan/Pani samodzielnie umowę ubezpieczenia zdrowotnego, należy to zrobić jak najszybciej, zawsze jednak w ciągu czterech miesięcy od rozpoczęcia pracy w Holandii. Koszty lekarza w okresie braku ubezpieczenia ponosi Pan/Pani samodzielnie.

Dla każdej osoby pracującej lub mieszkającej w Holandii ubezpieczenie zdrowotne jest takie same. Czasami zawarciem umowy ubezpieczenia zajmuje się pracodawca lub agencja pośrednictwa pracy. Wówczas nie trzeba nic robić samodzielnie. Pracodawca przekaże dokumenty ubezpieczenia zdrowotnego: polisę i kartę opieki zdrowotnej.

Jeżeli zawiera Pan/Pani umowę ubezpieczenia zdrowotnego samodzielnie, należy poprosić kogoś o pomoc, ponieważ takie informacje są często dostępne tylko w języku niderlandzkim. Więcej informacji można uzyskać na stronie internetowej dotyczącej ubezpieczenia zdrowotnego – Zorgverzekeringslijn.

Jeżeli pracuje Pan/Pani w Holandii dla holenderskiego pracodawcy, ma Pan/Pani obowiązek zawarcia umowy ubezpieczenia zdrowotnego u holenderskiego ubezpieczyciela opieki zdrowotnej. Są wyjątki, na przykład w przypadku delegowania. Pracuje Pan/Pani wówczas czasowo w Holandii dla pracodawcy zagranicznego. W przypadku delegowania musi mieć Pan/Pani ubezpieczenie w kraju ojczystym.

W razie nagłego przypadku medycznego można udać się w Holandii do lekarza domowego lub szpitala. Ponieważ ubezpieczenie jest zawarte w kraju wydania zaświadczenia A1, należy przedłożyć dowód ubezpieczenia. Może się zdarzyć, że najpierw trzeba będzie samodzielnie ponieść koszty. W takiej sytuacji nie ma Pan/Pani ubezpieczenia w Holandii. Konieczne jest posiadanie przy sobie europejskiej karty ubezpieczenia zdrowotnego (EKUZ).

Jeżeli zakończył(-a) Pan/Pani pracę i ma jeszcze prawo do zasiłku dla bezrobotnych lub zasiłku chorobowego, nie można zakończyć umowy ubezpieczenia zdrowotnego. Należy skontaktować się ze swoim ubezpieczycielem.

Jeżeli zakończył(-a) Pan/Pani pracę i nie ma prawa do zasiłku, nie ma Pan/Pani również już ubezpieczenia w Holandii. Można wówczas poprosić holenderskiego ubezpieczyciela o formularz E104 „Deklaracja dotycząca zestawienia okresów ubezpieczenia, pracy lub mieszkania”.

Ten formularz należy następnie przesłać do instytucji ds. opieki zdrowotnej w swoim kraju zamieszkania, aby można było stwierdzić, czy jest Pan/Pani tam ubezpieczony(-a). 

Dla zawarcia umowy ubezpieczenia zdrowotnego nie ma znaczenia, czy pracuje Pan/Pani w Holandii krócej lub dłużej. Dopóki pracuje Pan/Pani w Holandii, obowiązkowe jest posiadanie holenderskiego ubezpieczenia zdrowotnego. Dotyczy to pracy najemnej lub samozatrudnienia, ale nie delegowania przez pracodawcę zagranicznego. Kończy Pan/Pani pracę? W takiej sytuacji Pana/Pani ubezpieczenie zdrowotne również przestaje obowiązywać, jeżeli jest ono powiązane z pracodawcą. Jeżeli zostaje Pan/Pani w Holandii, trzeba mieć ubezpieczenie od kosztów choroby. W tym zakresie można zawrzeć ubezpieczenie specjalne.

Ubezpieczenie zdrowotne obejmuje wiele kosztów medycznych. Jednak na przykład koszty stomatologa i fizjoterapii wymagają wykupienia ubezpieczenia uzupełniającego. Można je wykupić u ubezpieczyciela, u którego zawarta została umowa ubezpieczenia zdrowotnego. W przypadku ubezpieczenia uzupełniającego często trzeba też samemu zapłacić część kosztów. Aby otrzymać większą kwotę z ubezpieczenia, należy zapłacić większe ubezpieczenie uzupełniające (wyższą składkę miesięczną).

Ubezpieczenie opieki zdrowotnej obejmuje prawie wszystkie koszty medyczne, takie jak wizyta u lekarza domowego lub w szpitalu na oddziale intensywnej opieki (niezależnie od tego, czy zapewniono przejazd karetką, czy nie). Ubezpieczenie zdrowotne obejmuje również koszty lekarstw lub opieki położniczej.

Czasami trzeba jednak opłacić udział własny, na przykład za leki. Zależy to od poszczególnego ubezpieczenia. Więcej informacji na ten temat znajduje się w polisie ubezpieczeniowej.

Przyjeżdża Pan/Pani do pracy w Holandii po raz pierwszy? Należy zarejestrować się bezpośrednio w gminie, w której znajduje się miejsce zamieszkania. Taka rejestracja jest konieczna do uzyskania osobistego numeru rejestracyjnego (Burgerservicenummer, BSN). Ten numer jest potrzebny do mieszkania i pracy (u pracodawcy holenderskiego) w Holandii. Jest on również ważny do zawarcia umowy ubezpieczenia zdrowotnego.

Tak, jest to możliwe w niektórych przypadkach. Na przykład gdy przyjeżdża Pan/Pani do Holandii jako odwiedzający, z wizytą rodzinną lub na wakacje. Można wówczas zawrzeć umowę ubezpieczenia „specjalnego”, czyli zawieraną jako osoba prywatna, a nie jako pracownik firmy. Specjalnie dla osób, które odwiedzają Holandię czasowo, dostępne jest „ubezpieczenie podróżne do krajów Schengen”. To specjalne ubezpieczenie trwa maksymalnie sześć miesięcy. Jeżeli musi Pan/Pani udać się do lekarza domowego lub szpitala, to ubezpieczenie specjalne obejmuje takie przypadki. Takie ubezpieczenie przestaje obowiązywać w momencie rozpoczęcia pracy w Holandii. Jeżeli przestanie Pan/Pani pracować, ale nadal mieszka w Holandii, ważne jest wówczas ponowne zawarcie umowy takiego ubezpieczenia specjalnego.

Przed przyjazdem do Holandii należy zapytać ubezpieczyciela w kraju ojczystym, czy nadal jest Pan/Pani ubezpieczony(-a) w swoim kraju ojczystym i, jeśli tak, na jak długo.

Można wykupić czasowe ubezpieczenie podróżne u ubezpieczyciela w kraju pochodzenia. Również w Holandii można wykupić czasowe ubezpieczenie specjalne od nieprzewidzianych kosztów medycznych.

Informacje o ubezpieczeniu zdrowotnym otrzymasz pocztą. Również na stronie internetowej towarzystwa ubezpieczeniowego możesz sprawdzać swoje dane i przekazywać zmiany. Kolejną opcją jest korzystanie z aplikacji towarzystwa ubezpieczeniowego. Koniecznie to zrób, jeśli to pracodawca organizuje ubezpieczenie zdrowotne, ponieważ powinieneś znać zakres swojego ubezpieczenia!

Tak, to jest możliwe. Skonsultuj się w tej sprawie z pracodawcą. Jeśli zawierasz umowę o ubezpieczeniu zdrowotnym przez pracodawcę, często nie masz możliwości wyboru ubezpieczenia. Poproś o pomoc kogoś, kto zna język niderlandzki.

Często formalności związane z ubezpieczeniem zdrowotnym załatwia pracodawca albo agencja pracy tymczasowej. W takiej sytuacji pracodawca dopilnuje wszystkiego i przekaże Ci kartę ubezpieczenia. Jednak w takim przypadku nie możesz dokonać wyboru ubezpieczenia. To Twój pracodawca decyduje, gdzie jesteś ubezpieczony.

W Holandii niektórym osobom przysługuje dodatek zdrowotny. Oznacza to, że rząd pokrywa część Twojej składki miesięcznej. Masz prawo do dodatku zdrowotnego, jeśli zarabiasz mniej niż 31 998 brutto € rocznie. Na pasku płacowym możesz sprawdzić, ile wynosi Twoje miesięczne wynagrodzenie brutto. Po zawarciu umowy o ubezpieczeniu zdrowotnym wysokość dodatku zdrowotnego to maksymalnie 111 € miesięcznie.

Wniosek o dodatek zdrowotny składa się do urzędu skarbowego w Holandii drogą telefoniczną lub mailową. Zajrzyj na Zorgverzekeringslijn (w j. niderlandzkim, angielskim, niemieckim, francuskim, hiszpańskim, polskim), aby dowiedzieć się, jak złożyć wniosek o dodatek zdrowotny. Informacje te znajdziesz też w języku angielskim na stronie urzędu skarbowego.

Zasiłek opiekuńczy na rok 2023 wynosi do 154 euro miesięcznie, jeśli jesteś osobą samotną lub 265 euro miesięcznie, jeśli masz partnera pobierającego zasiłek (zarejestrowany związek partnerski). 

Po zawarciu umowy o ubezpieczenie zdrowotne otrzymasz od towarzystwa ubezpieczeniowego polisę ubezpieczeniową oraz kartę ubezpieczenia. W ten sposób wiesz, jak jesteś ubezpieczony.

Udając się do lekarza czy do szpitala, zabierz ze sobą kartę ubezpieczenia wraz z paszportem albo prawem jazdy, aby móc potwierdzić swoją tożsamość.

Niektóre ubezpieczalnie wydają elektroniczne karty ubezpieczenia, dostępne w aplikacji danego towarzystwa.

W przypadku elektronicznej karty ubezpieczenia potrzebny będzie smartfon.

Jeśli podczas pobytu w Holandii w międzyczasie wyjeżdżasz do swojego kraju ojczystego, potrzebujesz europejskiej karty ubezpieczenia zdrowotnego, w skrócie EKUZ (ang. EHIC - European Health Insurance Card). Jest ona potrzebna, jeśli, będąc za granicą, musisz udać się do lekarza albo do szpitala. Aby otrzymać tę kartę, musisz zazwyczaj złożyć odrębny wniosek w towarzystwie, z którym zawarłeś umowę o ubezpieczenie zdrowotne lub jest dostepny w formie cyfrowej.

Jeżeli mieszkasz lub pracujesz w Holandii, masz obowiązek zawrzeć umowę podstawowego ubezpieczenia zdrowotnego. Ubezpieczenie jest dostępne dla wszystkich. W Holandii ubezpieczyciel nie może odmówić Ci zawarcia umowy ubezpieczenia podstawowego. Zasadę tę określa się mianem „obowiązku akceptacji przez ubezpieczyciela”.

To zalezy od towarzystwa ubezpieczeniowego oraz od rodzaju ubezpieczenia. Placisz srednio 128 € miesiecznie za ubezpieczenie podstawowe (2022). Dokladna wysokosc tej kwoty wynika z Twojego pakietu ubezpieczeniowego. Pracodawca moze potracac skladke na ubezpieczenie z Twojego wynagrodzenia. Skladka ta nazywa sie po niderlandzku „premie Zvw”. Jest ona zawsze odnotowywana na pasku placowym.

Zgodnie z holenderską ustawą tymczasowy powrót do kraju pochodzenia to Twoja dobrowolna decyzja. Koszty podróży nie są zatem zwracane przez ubezpieczyciela. Potrzebna jest pomoc doraźna, w związku z którą musisz wrócić do kraju pochodzenia? Wówczas od Twojej sytuacji osobistej zależy, czy otrzymasz zwrot kosztów lub ich części. A co w przypadku zachorowania podczas urlopu w kraju pochodzenia? Albo tymczasowego powrotu do kraju pochodzenia z zachowaniem obowiązku ubezpieczeniowego? Wówczas podstawowe ubezpieczenie zdrowotne (zwykle) pokrywa część poniesionych kosztów leczenia, które zostałyby pokryte również w Holandii. Jeśli chcesz wrócić do kraju pochodzenia w celu leczenia, musisz najpierw uzyskać zgodę swojego ubezpieczyciela. 

Nie otrzymałeś(-aś) zwrotu (części) poniesionych kosztów leczenia, np. niezbędnych kosztów medycznych za opiekę zdrowotną w kraju pochodzenia? A może ubezpieczyciel odmawia Ci ubezpieczenia podstawowego, a Ty się z tym nie zgadzasz? Zgłoś skargę do Fundacji ds. Skarg i Sporów o Ubezpieczenie Zdrowotne (Stichting Klachten en Geschillen Zorgverzekeringen) (SKGZ). Przeczytaj (w języku niderlandzkim lub angielskim), w jaki sposób fundacja może Ci pomóc rozwiązać problem. Fundacja udziela informacji, pośredniczy lub wydaje wiążące opinie. Oznacza to, że zarówno ubezpieczyciel, jak i Ty musicie się do nich stosować.

Nie udało Ci się dojść do porozumienia z ubezpieczycielem na temat refundacji kosztów medycznych?  Zgłoś skargę do Fundacji ds. Skarg i Sporów o Ubezpieczenie Zdrowotne (Stichting Klachten en Geschillen Zorgverzekeringen) (SKGZ). Przeczytaj (w języku niderlandzkim lub angielskim), w jaki sposób fundacja może Ci pomóc rozwiązać problem. Fundacja udziela informacji, pośredniczy w kontaktach między Tobą a ubezpieczycielem lub wydaje wiążące opinie. Oznacza to, że zarówno ubezpieczyciel, jak i Ty musicie się do nich stosować.

Ubezpieczenie podstawowe nie obejmuje wszystkich leków potrzebnych do leczenia. W Holandii ustawa określa, które z leków są refundowane. Jest to ustawa o ubezpieczeniu zdrowotnym (Zorgverzekeringswet, Zvw). Przeczytaj w języku niderlandzkim, które leki są refundowane, do których należy dopłacić, a za które płaci się samodzielnie.

Zawarłeś(-aś) w Holandii umowę podstawowego ubezpieczenia zdrowotnego? Wówczas ubezpieczyciel pokrywa niektóre z Twoich kosztów medycznych. Są to np. koszty opieki lekarza rodzinnego, pomocy doraźnej w szpitalu, opieki specjalistycznej w szpitalu, leków czy opieki psychologicznej. Koszty te są często opłacane przez ubezpieczyciela bezpośrednio do jednostki opieki zdrowotnej. Niekiedy będziesz musiał(-a) zapłacić wkład własny za leki, np. w aptece lub towarzystwu ubezpieczeniowemu. 

Jesteś ubezpieczony, jeśli podczas pracy ulegniesz wypadkowi. Twój pracodawca nie może Cię wtedy zwolnić z pracy. Twoje ubezpieczenie zdrowotne jest kontynuowane.

Podaj swojemu towarzystwu ubezpieczeniowemu numer telefonu, adres e-mail oraz adres pocztowy albo zamieszkania w Holandii. Pamiętaj, by informować towarzystwo o ewentualnych zmianach. To ułatwi kontakt z Twoim ubezpieczycielem. W wielu towarzystwach można korzystać z logowania na stronie internetowej albo mieć wgląd w dane i wprowadzać zmiany za pomocą aplikacji.

Zawierasz umowę o ubezpieczenie zdrowotne na czas, w którym pracujesz w Holandii. Jeśli kończysz pracę, a umowa o ubezpieczenie zdrowotne była zawarta przez pracodawcę, to ubezpieczenie również wygasa od pierwszego dnia, w którym pozostajesz bez pracy. W takiej sytuacji ważne jest, by we własnym zakresie zawrzeć inną umowę o ubezpieczenie zdrowotne, jeśli nadal przebywasz w Holandii. Nie ma możliwości wypowiedzenia umowy o ubezpieczenie zdrowotne w ciągu roku. Jest to możliwe tylko w przypadku zakończenia pracy. Z końcem każdego roku kalendarzowego, nie później niż 31 grudnia, możesz zmienić ubezpieczenie zdrowotne.

Ubezpieczenie zdrowotne obejmuje wiele kosztów leczenia, ale w określonych sytuacjach musisz jednak sam pokryć (małą) ich część. Ta część nazywana jest „udziałem własnym”. Wysokość Twojego udziału własnego wynosi standardowo co najmniej 385 € w skali roku.

•  Jeśli podlegasz ubezpieczeniu tylko przez część roku, to ta kwota minimalna będzie niższa.
• Jeśli idziesz na wizytę do lekarza pierwszego kontaktu, nigdy nie płacisz udziału własnego.
• Zapłacisz udział własny, gdy udajesz się do szpitala, np. w nagłym przypadku. Wówczas często towarzystwo ubezpieczeniowe przesyła Ci rachunek.

Możesz również zdecydować się na wyższy udział własny. Podwyższa się go skokowo co 100 € powyżej kwoty standardowej 385 €, a więc od 485 € do maksymalnie 885 €. Jeśli zdecydujesz się na podwyższenie, obowiązkowa składka miesięczna będzie zazwyczaj nieco niższa. Gdy udajesz się do szpitala, zazwyczaj towarzystwo ubezpieczeniowe przesyła Ci rachunek. Jeśli zdecydujesz się na wyższą kwotę udziału własnego, rachunek za szpital również będzie wyższy.

Jeśli samodzielnie zawierasz umowę o ubezpieczenie, musisz porównać różne warianty. Większość stron internetowych umożliwiających porównanie ubezpieczeń zdrowotnych jest w języku niderlandzkim. Zajrzyj na przykład tutaj, aby z łatwością porównać wszystkie ubezpieczenia zdrowotne. Dodatkowo większość towarzystw oferujących ubezpieczenie zdrowotne ma różne rodzaj polis. Dostępnych jest zatem wiele różnorodnych informacji, z którymi powinieneś się zapoznać. Poproś o pomoc, jeśli samodzielnie zawierasz umowę o ubezpieczenie.

• Jesli wczesniej nie mieszkales i nie pracowales w Holandii, powinienes zawrzec umowe o ubezpieczenie zdrowotne w ciagu czterech miesiecy od pierwszego dnia pracy. Zrób to jak najszybciej. Formalnosciami moze zajac sie pracodawca albo agencja pracy tymczasowej. Mozesz tez zalatwic to we wlasnym zakresie. Ubezpieczenie wchodzi w zycie z pierwszym dniem roboczym. Od tego dnia oplacasz równiez skladki.
• Jesli juz wczesniej pracowales w Holandii, musisz miec ubezpieczenie zdrowotne od dnia, w którym podejmujesz prace.

Tak, mozesz wybrac sposród dwóch wariantów:

• Pierwszy to ubezpieczenie, w którym szpital wystawia Ci rachunek, a Ty sam przekazujesz koszty towarzystwu, z którym zawarto umowe o ubezpieczenie zdrowotne. Nazywamy to polisa zwrotna („restitutiepolis”).
• Drugi to ubezpieczenie, w którym szpital przesyla rachunek bezposrednio do towarzystwa, z którym zawarto umowe o ubezpieczenie zdrowotne. Nazywamy to polisa naturalna („naturapolis”).

Poza tym istnieja róznorodne ubezpieczenia zdrowotne oferujace mniejsze mozliwosci wyboru okreslonych lekarzy czy szpitali specjalistycznych. Mozliwy jest takze wariant, w którym czesc kosztów bedziesz pokrywac samodzielnie.

Pracując w Holandii, zawsze musisz być ubezpieczony. W tym celu należy podać swój adres zamieszkania lub pobytu. Zadbaj zatem o adres zamieszkania i pobytu oraz zarejestruj się w miejscowym rejestrze mieszkańców, jeśli chcesz skorzystać z ubezpieczenia zdrowotnego, także wtedy, gdy ubezpieczenie załatwia pracodawca czy agencja pracy tymczasowej.

Nie, podstawowe ubezpieczenie zdrowotne pokrywa wiele kosztów związanych z leczeniem. Jednak na przykład leczenie stomatologiczne i fizjoterapia podlegają ubezpieczeniu uzupełniającemu. Możesz je wykupić w towarzystwie, z którym zawarto umowę ubezpieczenia zdrowotnego. Część kosztów ubezpieczenia uzupełniającego musisz często ponosić sam. Im większy zwrot kosztów w ramach ubezpieczenia, tym koszt ubezpieczenia uzupełniającego będzie wyższy (wyższa składka miesięczna).

Dla każdego, kto mieszka albo pracuje w Holandii, ubezpieczenie zdrowotne jest takie samo. Czasem formalności związane z ubezpieczeniem zdrowotnym załatwia pracodawca albo agencja pracy tymczasowej. Wówczas nie musisz nic robić. Pracodawca przekazuje Ci dokumenty ubezpieczeniowe: polisę i kartę ubezpieczenia.

Jeśli załatwiasz formalności związane z ubezpieczeniem zdrowotnym we własnym zakresie, zwróć się do kogoś o pomoc, ponieważ informacje na ten temat często są napisane tylko w języku niderlandzkim. Więcej informacji na ten temat znajdziesz również na stronie internetowej  Zorgverzekeringslijn.

Jesli po raz pierwszy przyjezdzasz do pracy w Holandii, powinienes niezwlocznie wpisac sie do rejestru mieszkanców w gminie Twojego miejsca zamieszkania. Rejestracja ta jest potrzebna do uzyskania numeru identyfikacji krajowej (BSN). Numer ten jest niezbedny do mieszkania i pracy (u holenderskiego pracodawcy) w Holandii. Jest on równiez wazny przy zawieraniu umowy o ubezpieczenie zdrowotne.

Jesli nie masz juz pracy w Holandii, Twoje ubezpieczenie zdrowotne wygasa, jesli zawarles je za posrednictwem pracodawcy. Podlegasz ubezpieczeniu tylko wtedy, gdy wykonujesz platna prace w Holandii, oraz gdy jestes zatrudniony w przedsiebiorstwie albo przez agencje pracy tymczasowej. Istnieje kilka wyjatków, np. gdy zachorujesz, ulegniesz wypadkowi czy zostaniesz bez pracy. 

Nie. Nie podlegasz juz ubezpieczeniu, jesli ubezpieczenie zdrowotne bylo zalatwiane przez Twojego pracodawce. Ubezpieczenie zdrowotne konczy sie w momencie zakonczenia pracy. Skontaktuj sie odpowiednio wczesnie z towarzystwem ubezpieczeniowym, w którym byles ubezpieczony w Twoim kraju zamieszkania. Jesli pozostajesz w Holandii, musisz nadal miec ubezpieczone koszty leczenia. Mozesz to zrobic, korzystajac z ubezpieczenia prywatnego.

W tym przypadku możesz zarejestrować się w rejestrze mieszkańców w jednej z poniższych 19 gmin. Przeczytaj tutaj po niderlandzku, jakie to gminy. Po wpisie do rejestru gmina nada Ci numer identyfikacji krajowej (BSN). 

Jeśli chodzi o ubezpieczenie zdrowotne, nie ma znaczenia, czy pracujesz w Holandii długo czy krótko. W okresie zatrudnienia w Holandii musisz mieć holenderskie ubezpieczenie zdrowotne. Obowiązuje ono przy stosunku pracy oraz samozatrudnieniu, natomiast nie jest obowiązkowe, jeśli zostałeś oddelegowany do pracy i masz zagranicznego pracodawcę. Gdy kończysz pracę, ubezpieczenie zdrowotne przestaje obowiązywać, o ile jest powiązane z Twoim pracodawcą. Jeśli pozostajesz jeszcze w Holandii, musisz zawrzeć umowę o ubezpieczenie kosztów leczenia. Może to być umowa prywatna. 

Dzięki ubezpieczeniu zdrowotnemu jesteś ubezpieczony od prawie wszystkich kosztów leczenia. Ubezpieczenie zdrowotne pokrywa koszty wizyty u lekarza pierwszego kontaktu, koszty związane z pobytem w szpitalu (przejazd karetką) w celu udzielenia nagłej pomocy, koszty leków czy opieki poporodowej.

Czasem musisz jednak zapłacić tzw. udział własny, np. za leki. To zależy od danego ubezpieczenia. Więcej szczegółów znajdziesz w polisie.

Tak, w niektórych przypadkach jest to możliwe, jeśli przyjeżdżasz do Holandii jako osoba odwiedzająca, np. żeby odwiedzić rodzinę albo na wakacje. W takiej sytuacji możesz wykupić ubezpieczenie „prywatne”, tzn. ubezpieczenie osoby prywatnej a nie pracownika danego przedsiębiorstwa. Specjalnie dla osób przyjeżdżających do Holandii z wizytą na krótki okres przygotowano „Ubezpieczenie dla odwiedzających ze strefy Schengen”. Na jego podstawie jesteś ubezpieczony prywatnie do maksymalnie sześciu miesięcy. Ubezpieczenie to obejmuje także wizyty u lekarza pierwszego kontaktu i pobyt w szpitalu. Ubezpieczenie to wygasa w momencie podjęcia pracy w Holandii. Jeśli kończysz pracę, ale nadal mieszkasz w Holandii, ważne jest, by również zawrzeć umowę o ubezpieczenie prywatne.

Przed przyjazdem do Holandii spytaj swoje towarzystwo ubezpieczeniowe w kraju ojczystym, czy będziesz tam nadal ubezpieczony i na jak długo.

Możesz zawrzeć umowę o okresowe ubezpieczenie podróżne w towarzystwie ubezpieczeniowym w swoim kraju. Istnieje również możliwość zawarcia umowy o okresowe indywidualne ubezpieczenie kosztów leczenia, których nie jesteś w stanie przewidzieć.

Jeśli pracujesz w Holandii dla holenderskiego pracodawcy, masz obowiązek zawarcia umowy o ubezpieczenie zdrowotne z holenderskim towarzystwem ubezpieczeniowym. Istnieją od tego wyjątki, np. w przypadku pracowników delegowanych do pracy. Pracujesz wtedy tymczasowo w Holandii dla pracodawcy zagranicznego. Jako pracownik oddelegowany do pracy możesz być ubezpieczony w swoim kraju.   

Jeśli przyjeżdżasz do Holandii, by tu mieszkać i pracować, a także masz holenderskiego pracodawcę, masz obowiązek posiadania holenderskiego ubezpieczenia zdrowotnego. Czasem pracodawca albo agencja pracy tymczasowej pomaga przy formalnościach z tym związanych. Jeśli samodzielnie zawierasz umowę o ubezpieczenie zdrowotne, zrób to jak najszybciej, a w każdym razie w ciągu czterech miesięcy od rozpoczęcia zatrudnienia w Holandii. W okresie, w którym nie jesteś ubezpieczony, sam pokrywasz koszty leczenia.